De nieuwe Škoda Elroq
Alles voor de beste rijervaring
Rijgeluid is voor sommige mensen misschien wel de grootste irritatiefactor tijdens het rijden. Škoda is zich hiervan bewust en is daarom zeer actief bezig met het optimaliseren van het rijgeluid. Hieronder zien we wat dit inhoudt en hoe de Škoda-ontwikkelaars dit doen.
Het hoort erbij
Het maakt niet uit of u een oldtimer uit de jaren 60 hebt of de allerbeste auto van het moment, rijgeluid is er altijd. Ook in de veel stillere elektrische auto’s zoals de Škoda Enyaq iV, blijft het geluid aanwezig. Hoe verder de snelheid wordt opgevoerd, des te meer geluiden er te horen zijn. Als de snelheid wordt opgevoerd naar de 100 km/u zal vooral het geluid van de luchtstroming rondom de auto te horen zijn. Desalniettemin zijn er ook andere geluiden te horen, zoals bandenruis.
Het concept van Aero-akoestiek
Het onderzoeken en testen van deze geluiden, staat bekend onder de naam aero-akoestiek. Deze werkzaamheden worden gedaan door de technische ontwikkelingsafdeling van Škoda. Filip Nováček werkt op deze afdeling en zegt het volgende erover: “We testen de auto’s in een speciale tunnel waarin lucht naar de auto’s wordt geblazen alsof ze op de weg rijden. We kunnen de windsnelheid veranderen en de auto draaien om zo het effect van zijwind te kunnen vaststellen.”
Perfect nabootsen
Het meten in de tunnel heeft een voordeel in vergelijking met de metingen op de openbare weg. Zo zegt Filip: “Er zijn geen invloeden van buitenaf die de metingen kunnen verstoren. Hierdoor is elke meting bijna exact na te bootsen, kunnen we verschillende alternatieven uitproberen en erop vertrouwen dat het effect uiterst precies is.” Voor de tests maakt Škoda gebruik van gespecialiseerde locaties verspreid door Europa. Hierbij worden alleen auto’s getest zoals ze ook echt op de weg komen, en geen prototypes of iets in die trend. Hierdoor kunnen ze ook echt testen wat de klant zal gaan horen.
Overvloed aan microfoons
De windtunnel die hierboven wordt beschreven is geluidsdicht en kan gezien worden als een gesloten luchtcircuit. De Škoda die getest gaat worden, wordt in de tunnel geplaatst. In de auto wordt een dummy geplaatst die voorzien is van microfoons. Die microfoons moeten het gehoor van de passagiers voorstellen (zoals u in de afbeelding hiernaast ziet). Vervolgens zijn er buiten de auto akoestische camera’s geplaatst. Deze camera’s zijn ook weer voorzien van tientallen microfoontjes die gekoppeld zijn aan het beeld. Zo is het mogelijk om te identificeren waar het geluid vandaan komt.
De simulerende ventilator
Er is een degelijk verschil tussen de conventionele windtunnel (de foto hiernaast) en de windtunnel voor de aero-akoestiek. Bij de windtunnel voor de aero-akoestiek bevindt de ventilator zich verder van de auto, zodat het geluid van de ventilator niet mee wordt genomen in de test. Om het geluid te absorberen en de luchtstroom de goede kant op te begeleiden, zijn er in de hoeken leischoepen geplaatst. Om wervelingen van de luchtstroom te voorkomen zijn er voor de ventilatoren speciale rasters geplaatst. Deze rasters en een luchtstroom versnellende tuit (nozzle), zorgen er samen voor dat de luchtstroom zo realistisch mogelijk wordt gesimuleerd. De lucht verlaat de testruimte door een diffuser die de stroom vertraagt. Om de opgebouwde hitte te verminderen zijn daar ook koelelementen aanwezig.
Testen in elke omstandigheid
Maar Škoda meet niet alleen het windgeluid. Ze beschikken ook over twee ultramoderne akoestische meetkamers waarin alle overige autogeluiden ook worden gemeten. Zoals het motorgeluid, of beter gezegd: het aandrijflijngeluid. Hierbij kan gedacht worden aan het geluid dat uit de uitlaat komt van modellen met een verbrandingsmotor. Ook geluiden die afhankelijk zijn van omstandigheden worden getest. Dit doet Škoda door op verschillende oppervlakten te testen, wat een goed beeld van de werkelijkheid geeft. Weersomstandigheden worden ook niet vergeten, daarom testen ze ook buiten.
Keerpunt door elektrificatie
Door de komst van elektrische voertuigen is het werk van de afdeling nog belangrijker geworden. Bij het motorgeluid van een verbrandingsmotor worden veel geluidjes namelijk gemaskeerd. In het geval van een elektrisch voertuig wat stukken stiller is, valt het minste of geringste geluid al op. Hierdoor zijn de eisen met betrekking tot akoestiek hoger geworden. De bestuurders van de voertuigen kunnen door deze nu wel gehoorde geluidjes afgeleid raken en denken ten onrechte dat er iets kapot is.
Behulpzaam geluid
De afdeling van Filip heeft een hekel aan onnodig lawaai maar dat wil niet zeggen dat elk geluid ongewenst is. “Integendeel zelfs”, zegt Filip. “Soms is het juist beter een geluid te handhaven, maar dan op een dusdanige manier dat het prettig voor het gehoor is.” In bepaalde gevallen wordt het geluid zelfs gecreëerd, zoals we kunnen zien bij de elektrische Škoda Enyaq Coupé iV. Dit wordt gedaan zodat andere verkeersdeelnemers het voertuig ook horen aankomen. Het ontwikkelen van “de sound van een auto” is dus echt een nieuwe wetenschap geworden voor het technische ontwikkelingsteam.